จงให้ทานโดยไม่ยึดติดกฎเกณฑ์

「應無所住而生其心」(อึ้งมู่สั่วจู่อี๋เซิงฉีซิน)
ข้อความนี้หมายถึงการที่โพธิสัตว์ปฏิบัติธรรมและทำการบริจาค (布施, เป่ยฟู) ไม่ควรยึดติดกับ ‘ธรรม’ ใดๆ ในที่นี้ “ธรรม (法)” หมายถึงสิ่งของ ความคิด แนวคิด อารมณ์ ฯลฯ ทุกสิ่งที่เราสามารถยึดติดได้
อธิบายง่ายๆ ก็คือ:
"อย่ายึดติดกับความคิด รูปทรง แนวคิดใดๆ จงบริจาคด้วยเมตตาที่เกิดจากใจโดยปราศจากความยึดติด"
กล่าวคือ

"ฉันกำลังทำความดีอยู่"
"คนผู้นั้นยากจน ฉันควรช่วยเหลือเขา"
"ฉันกำลังสร้างบุญกุศลอยู่"

คำสอนนี้หมายถึงการที่เราควรละทิ้งความคิดเหล่านี้ และทำการบริจาคด้วยเมตตาที่บริสุทธิ์

"โพธิสัตว์ควรทำการบริจาคโดยไม่ยึดติดกับสิ่งใดๆ (菩薩 應無所住 行於布施)" หรือข้อความที่เกี่ยวข้อง "โพธิสัตว์ควรทำการบริจาคโดยไม่ยึดติดกับธรรม (法) (菩薩 於法 應無所住 行於布施)"
ความหมายของข้อความนี้มีดังต่อไปนี้

ธรรม (法, Dharma): ในที่นี้ ‘ธรรม’มีความหมายกว้างมาก

คำสอน/ความจริง: คำสอนหรือความจริงของพระพุทธเจ้า
การมีอยู่/ปรากฏการณ์: สิ่งที่มีอยู่ทั้งทางวัตถุและจิตใจในโลก
แนวคิด/ความคิด: แนวคิดหรือภาพลักษณ์ทุกอย่างที่เราสร้างขึ้นด้วยความคิด
ในข้อความนี้หมายรวมถึงปรากฏการณ์และความคิดทุกอย่าง รวมถึงการกระทำของการบริจาค สิ่งที่บริจาค และบุญกุศลที่จะได้รับจากการบริจาค

ไม่ยึดติด (無所住, มู่สั่วจู): หมายถึง ‘ไม่ยึดติด’ หรือ ‘ไม่ผูกมัด’ หมายถึงสถานะที่ใจไม่ยึดติดหรือผูกมัดกับความคิด แนวคิด สิ่งของ หรือผลลัพธ์ใดๆ
จงบริจาค (行於布施, เหิงอวีเป่ยฟู): หมายถึง ‘จงทำการบริจาค’ การบริจาค (Dāna) เป็นคุณธรรมที่สำคัญในการปฏิบัติธรรมในพุทธศาสนามหายาน เป็นหนึ่งในหกพารามิตา (六波羅蜜) หมายถึงการให้สิ่งของ คำสอน ความไม่กลัว ฯลฯ ด้วยเมตตา

ความหมายหลัก:
คำสอนนี้กล่าวถึงสิ่งที่โพธิสัตว์ไม่ควรยึดติดหรือผูกมัดใจไว้ขณะทำการบริจาคด้วยเมตตา

การบริจาค ‘ตัวฉัน’: ไม่ควรยึดติดกับความรู้สึกว่า "ฉันทำความดีเช่นนี้"
การบริจาค ‘ผู้รับ’: ไม่ควรยึดติดกับความคิดพิเศษเกี่ยวกับผู้รับ หรือการแยกแยะว่าบริจาคให้ใคร
การบริจาค ‘สิ่งของ’ หรือ ‘เนื้อหา’: ไม่ควรยึดติดกับความคิดว่าให้สิ่งใดไปเท่าไหร่
ผลลัพธ์ของการบริจาค’ หรือ ‘บุญกุศล’: ไม่ควรยึดติดกับความคาดหวังที่จะได้รับผลตอบแทนหรือผลลัพธ์ที่ดีจากการบริจาค
การบริจาค ‘การกระทำ’ หรือ ‘แนวคิด’: ไม่ควรยึดติดกับแนวคิดว่า "ต้องบริจาค" หรือรูปแบบของการกระทำการบริจาค

กล่าวคือ ควรบริจาคด้วย **‘ความไม่ปรารถนา’ และ ‘ความเสมอภาค’** อย่างสมบูรณ์ โดยไม่คาดหวังสิ่งตอบแทนหรือผลลัพธ์ใดๆ ปราศจากการแยกแยะและยึดติดกับ ‘ฉัน’ ‘เธอ’ ‘สิ่งของ’ ‘การกระทำ’ แต่เป็นการให้โดยธรรมชาติตามเมตตา
วิธีการปฏิบัติธรรมหลักที่เน้นย้ำในพระไตรปิฎก คือ **‘การบริจาคโดยไม่ยึดติดกับรูปลักษณ์ (無住相布施)’** การบริจาคที่ไม่ยึดติดกับรูปลักษณ์ (‘รูปลักษณ์’) เป็นการปฏิบัติของโพธิสัตว์ที่ผสานปัญญาแห่งความว่างเปล่า (空) และเมตตาเข้าด้วยกัน และเป็นการสร้างบุญกุศลที่ดีที่สุด สอดคล้องกับคำสอนที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่า "ถ้าโพธิสัตว์มีรูปลักษณ์ ก็ไม่ใช่โพธิสัตว์"

ที่มา: https://myear.tistory.com/1003 [ทีน่าอิจาจี:ทิสโทรี]