De 3 grootste tempels van het Koreaanse boeddhisme, Tongdosa, Haeinsa en Songgwangsa, symboliseren respectievelijk Bulbo, Beopbo en Seungbo en tonen de basis van het boeddhistische geloof.
Tongdosa herbergt de ware relikwieën van Boeddha, Haeinsa de Koreaanse Tripitaka Koreana en Songgwangsa herbergt de nationale leraren die de geestelijke pijler van het Koreaanse boeddhisme vormden.
Deze drie tempels zijn symbolische ruimtes die de kernwaarden van het boeddhistische geloof laten zien en zijn van cruciaal belang voor het begrijpen van de geschiedenis en traditie van het Koreaanse boeddhisme.
```javascript
'Sambo' betekent 'drie schatten' in het boeddhisme en verwijst naar de Boeddha-schat (佛寶), de Dharma-schat (法寶) en de Sangha-schat (僧寶). De Boeddha-schat verwijst naar Siddhartha Gautama, die de wezens onderwees en leidde. De Dharma-schat verwijst naar de leer die de Boeddha zelf verlichtte en die hij aan de wezens uitlegde om hen te helpen. De Sangha-schat verwijst naar de groep volgelingen die de leer van de Boeddha bestudeerden en beoefenden, d.w.z. de vier groepen van de Sangha (四部大衆), die voor de wezens metgezellen zijn op hun weg naar verlichting.
Net zoals de drie toevluchten (三歸依) een leidraad zijn voor alle volgelingen van de Sangha, zijn deze drie schatten de meest fundamentele objecten van geloof in het boeddhisme. In Korea behoren Tongdosa (通度寺), Haeinsa (海印寺) en Songgwangsa (松廣寺) tot de drie schattentempels, en deze drie tempels worden de drie grote tempels genoemd.
Tongdosa in Yangsan, een van de vijf tempels met de overblijfselen van de verlichting (寂滅寶宮), wordt de Boeddha-schattempel genoemd omdat er de relikwieën van het Dharma-lichaam (法身) van de Boeddha worden bewaard. In de tweede helft van de 7e eeuw bracht de Koreaanse monnik Jajang (慈藏: 590∼658) relikwieën van de Boeddha en een gewaad van de Boeddha terug uit China, nadat hij door Manjusri Bodhisattva was bezocht. De relikwieën werden in drie delen verdeeld en geplaatst in Hwangryongsa en Taehwasa (泰和寺) in Ulsan, terwijl de rest werd geplaatst in Tongdosa, die toen werd gesticht. De relieken werden samen met het gewaad in de Diamantenmandala (金剛戒壇: Nationaal Erfgoed nr. 290) geplaatst. Hierdoor werd Tongdosa de hoofdtempel van de Boeddha-schat. De hoofdhal, de Grote Boeddhahal, heeft geen Boeddhabeeld, maar alleen een altaar. Als je in de hal recht naar voren kijkt, zie je de relieken die in het heiligdom worden bewaard.
Haeinsa in Hapcheon wordt de Dharma-schattempel genoemd omdat het de 'Grote Koreaanse Tripitaka' (高麗大藏經) (Nationaal Erfgoed nr. 32) herbergt, een verzameling boeddhistische geschriften. De Sutra-bibliotheek (海印寺藏經板殿: Nationaal Erfgoed nr. 52), waar de 'Grote Koreaanse Tripitaka' wordt bewaard, is het belangrijkste gebouw van de tempel.
Songgwangsa in Seungju wordt de Sangha-schattempel genoemd omdat de monnik Bojo Guksa (普照國師) Jinul (知訥) daar in de middeleeuwen de verdorven Koreaanse boeddhisme van die tijd hervormde en de 'Jeong-Hye-gemeenschap' (定慧結社), een nieuwe traditie in het Koreaanse boeddhisme, stichtte. Na Jinul werden tot het begin van de Joseondynastie 16 nationale leraren voortgebracht, waardoor de tempel de Sangha-schattempel werd genoemd. De portretten van deze nationale leraren worden bewaard in de Zaal van de Nationale Leraren (松廣寺國師殿: Nationaal Erfgoed nr. 56). Sinds de moderne tijd heeft Songgwangsa een aantal invloedrijke monniken voortgebracht, waaronder Buhu Seonsu (浮休善修), Hyobong (曉峰) en Gusan (九山), en blijft het een belangrijk centrum voor het Koreaanse traditionele boeddhisme. Bron: https://myear.tistory.com/502 [Tistory: Verhalen die opvallen]